De aanleiding
In 2017 is door mij, Leon Schröder (59), in het kader van mijn Master Fotografie, het project Naked Rotterdam gerealiseerd. Naked Rotterdam was een hommage aan de Amerikaanse kunstenaar Greg Friedler (1970 – 2015) die Naked New York, Naked los Angeles, Naked London en Naked Las Vegas maakte.
Het concept van de Naked serie draait om identiteit. We hebben namelijk een publieke identiteit en een privé identiteit. In de Naked boeken wordt telkens van een ieder het publieke, geklede, portret getoond met daarnaast het privé, ongeklede, portret. Verder leest de kijker het beroep en de leeftijd van die persoon. Naked Rotterdam heeft mij doen beseffen hoezeer het gevoel ‘niet aan de norm te voldoen qua uiterlijk’ leeft in onze samenleving en hoeveel mensen onder dat gevoel gebukt gaan. Social media spelen hierin een belangrijke, negatieve, rol.
"Naked Rotterdam heeft mij doen beseffen hoezeer het gevoel ‘niet aan de norm te voldoen qua uiterlijk’ leeft in onze samenleving."
Meer informatie over Naked Rotterdam vind je elders op deze site en op de projectsite ‘Naked Rotterdam’.
Vanwege de reacties die Naked Rotterdam teweeggebracht heeft, heb ik besloten Naked The Hague te gaan maken. Anders dan het project in Rotterdam heeft Naked The Hague een specifiek sociaal-maatschappelijk doel, namelijk de bewustwording over ons lichaamsbeeld.
Expertise op het vlak van lichaamsbeeld
In deze site vind je ook posts uit de blog van Emeritus hoogleraar psychologie mevrouw Liesbeth Woertman. Zij promoveerde op het onderwerp ‘Lichaamsbeeld’, schreef o.a. het boek ‘Je bent al mooi’ en is op dit gebied dé expert in Nederland.
Over Naked Rotterdam schrijft ze o.a.:
“..hier gaat het om Zijn en niet om hebben. Deze beelden hebben we als samenleving hard nodig omdat zijn foto’s ons dichter bij elkaar brengen en juist geen afstand scheppen”.
Ik ben bijzonder blij met haar advies en steun bij dit project.
Behalve artikelen van prof. dr. Woertman heb ik links verzameld naar relevante artikelen uit tijdschriften en kranten. Die vind je hier.
Ondersteuning vanuit de Gezondheidszorg
Ik ben fotograaf en docent en dus geen deskundige op het gebied van lichaamsbeeld. Daarom heb ik een aantal professionals uit de geestelijke gezondheidszorg gevraagd op de achtergrond aanwezig te zijn als klankbord én voor het geval iemand coaching of andere professionele hulp zoekt. Met psychosociaal therapeut Melissa Frieser van Plan Pelan ben ik de samenwerking aangegaan waarbij zij een vrijblijvend nazorg gesprek aanbiedt.
Overigens heb ik, en alle (amateur-) fotografen met mij op dit vlak wel een zekere verantwoordelijkheid. We hebben immers de gereedschappen om overal en nergens ‘perfectie aan te brengen’. We moeten die dan ook alleen bewust en weloverwogen inzetten.
"Je lichaam accepteren zoals het is en je er niet positief of negatief over voelen is natuurlijk ook prima."
Mijn idee over lichaamsbeeld is dat je moet streven naar een gezond en verzorgd lichaam. Je hoeft dan ook niet per se blij te zijn met je lichaam (#bodypositivity). Je lichaam accepteren zoals het is en je er niet positief of negatief over voelen is natuurlijk ook prima (#bodyneutrality). Als je ongelukkig bent met je lijf dan moet je daar natuurlijk iets mee doen. Helaas blijkt dit realiteit voor een grote groep mensen.
De Naked The Hague tentoonstelling en presentatie van het fotoboek (oktober 2022) zijn middel om een breed publiek te bereiken en ook de inclusie van niet-digitaal vaardige burgers mogelijk te maken.